Droga Krzyżowa w Kalwarii

Historia wileńskiej Kalwarii w Werkach sięga XIV w., gdy wielki książę litewski Jagiełło założył diecezję wileńsą i przekazał okolice Werek biskupowi. W owym czasie wybudowano w Werkach pałac, zaś bliżej miasta w XVII w. z inicjatywy biskupa założono Kalwarię w Werkach – w podzięce dla Boga za wyzwolenie kraju spod najazdu carskiej armii.

Droga Krzyżowa przedstawia całą historię męki Pańskiej. Starano się możliwie dokładnie odzwierciedlić topografię drogi Jezusa, zachowano orientację względem stron świata. Według powierzchni kompleksu (140 ha) Kalwaria w Werkach jest jednym z największych w Europie kompleksów Drogi Krzyżowej. Stacje pięknie zlewają się z krajobrazem, który stanowią porośnięte sosnami strome skarpy i głębokie jary doliny Wilii. Droga Krzyżowa liczy 35 stacji męki Pańskiej, ma długość 7 kilometrów. Wzdłuż drogi stoi dwadzieścia murowanych kaplic, mostek przez strumień Cedronu, jedna murowana i siedem drewnianych bram. Trzy stacje znajdują się pod dachem Kościoła Znalezienia Krzyża Świętego. W okresie okupacji sowieckiej większość stacji Drogi Krzyżowej zostało zniszczonych, lecz po odzyskaniu niepodległości z inicjatywy duchownych stacje odbudowano i przystosowano dla pielgrzymów.

Przy Drodze Krzyżowej w Kalwarii, na wysokim wzgórzu stoi barokowy Kościół Znalezienia Krzyża Świętego (lub Kalwaryjski) oraz klasztor dominikanów. Kościół Znalezienia Krzyża Świętego - symboliczna góra Golgoty.

Podążając ścieżkami wileńskich Werek w kierunku Wilii można zobaczyć położony na tarasie doliny rzeki kompleks klasztoru Trynitarzy. Kościół Świętej Trójcy i klasztor Trynitarzy w 1695 r. ufundował biskup wileński Konstanty Kazimierz Brzostowski. Pierwsze budowle były drewniane i spłonęły w 1710 r. Murowany kościół budowano od 1715 do 1721 r. Kamień węgielny nowego klasztoru założono w 1752 r. Barokowy kościół został wzniesiony w połowie XVIII w. W klasztorze działał szpital wojenny, tu mieściła się letnia rezydencja metropolity litewskiego, przytułek dla starców i dzieci, szkoła początkowa, w 1997 r. w odrestaurowanym gmachu klasztoru ulokował się nowicjat Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla - swe podwoje otwarł działający pod dziś dzień dom rekolekcyjny.